Η εφηβεία είναι ένα αναπτυξιακό στάδιο, όπου σημαντικές βιοσωματικές και ψυχοκοινωνικές αλλαγές συμβαίνουν στον άνθρωπο. Οι έφηβοι βρίσκονται σε μια περίοδο μετάβασης από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή, όπου ταλαντεύονται ανάμεσα στην εξάρτηση από τους γονείς και στην ανάγκη τους για ανεξαρτησία. 

​

Οι έφηβοι μπορεί να εμφανίζουν έντονες μεταβολές στην ψυχική τους διάθεση,  αισθήματα θλίψης, μοναξιάς, ντροπής και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Τη μια μπορεί να απομονώνονται, την άλλη να αναζητούν τη φροντίδα ή να είναι εριστικοί. Έχουν έντονο ενδιαφέρον για την ταυτότητά της και τη σεξουαλικότητα τους. Οι σχέσεις τους τόσο με τους συνομηλίκους όσο και με την οικογένεια μπορεί να βιώνονται είτε με προκλήσεις ή εντάσεις. Επίσης, υφίστανται άγχος για την ακαδημαϊκή τους επίδοση και τη μελλοντική τους επαγγελματική πορεία. 

​

Στην ατομική θεραπεία, λαμβάνοντας υπόψη τις οικογενειακές και κοινωνικές δυναμικές, καθώς και τα ατομικά χαρακτηριστικά, επιδιώκεται οι έφηβοι να αποκτήσουν μια θετική αίσθηση του εαυτού, καλύτερο αυτό-ελεγχο, δεξιότητες διαπροσωπικής επικοινωνίας και λήψης αποφάσεων.  Δημιουργώντας μια σχέση εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας, σε ένα κλίμα αποδοχής και ασφάλειας, οι έφηβοι έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν, να επεξεργαστούν, να κατανοήσουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αντιδράσεις τους, να διερευνήσουν την ταυτότητα τους, να αναζητήσουν πιο λειτουργικούς τρόπους διαχείρισης των προκλήσεων, να ενισχυθούν ως προς την ψυχική τους ανθεκτικότητα και την υγιή αυτονόμησή τους.

​

Για την καλύτερη υποστήριξη του/της εφήβου, προτείνονται συναντήσεις συμβουλευτικής γονέων που έχουν στόχο και την ενίσχυση των γονέων ως προς το γονεϊκό τους ρόλο.